دولت ابراهیم رئیسی نیز همچون محمود احمدی‌نژاد اجرای برنامه آزادسازی قیمت کالاهای اساسی را با توزیع یارانه نقدی آغاز کرد. اما قدرت خرید یارانه واریزی آنها با توجه به صعود نرخ تورم و جهش بهای ارز طی نزدیک به 12 سال گذشته چقدر با هم تفاوت دارد؟
به گزارش یارانه 24 به نقل از یورونیوز، دولت محمود احمدی‌نژاد در آذر ماه سال 1389 و همزمان با آغاز اجرای قانون هدفمندسازی یارانه که قرار بود، نرخ شانزده قلم کالا و خدمت از جمله بنزین، گازوئیل، گاز، نفت، برق، آب، گندم، شکر، برنج، روغن و شیر را با حذف یارانه دولتی آنها طی 5 سال به سطح قیمت‌های بین‌المللی برساند، در نخستین مرحله واریز یارانه نقدی به حساب خانوارها، برای جبران قدرت خرید هر نفر 45 هزار و پانصد تومان واریز کرد.
با توجه به این که مرکز آمار ایران شاخص قیمت کالاها و خدمات مصرفی خانوار(CPI) را در فروردین گذشته، 415 اعلام کرده و این شاخص در سال 1389، نزدیک به 34.167 بوده، قدرت هر 45 هزار و 500 تومان آن سال، معادل 552 هزار تومان در فروردین گذشته است.
ارقامی که قدرت خرید آنها پایین‌تر از 45 هزار و 500 تومانِ 12 سال پیش است.
همزمان با آغاز واریز یارانه نقدی 45 هزار و 500 تومانی، هر دلار آمریکا در بازار آزاد تهران هزار و 65 داد و ستد می‌شد. یعنی یارانه نقدی ماهانه معادل 42.7 دلار آمریکا بود.
اما همزمان با واریز یارانه حذف ارز ترجیحی که برای سه دهک پایین درآمدی 400 هزار تومان در نظر گرفته شده است، نرخ آزاد هر دلار آمریکا 28 هزار و 600 بود.
به عبارت دیگر قدرت خرید بین‌المللی یارانه نقدی واریز شده از سوی دولت ابراهیم رئیسی معادل 14 دلار است.
بدین ترتیب، قدرت خرید بین‌المللی یارانه نقدی 45 هزار و 500 تومانی در آغاز واریز آن 3 برابر یارانه نقدی 400 هزار تومانی بوده است.
البته هر چند که دولت احمدی‌نژاد در حصول به آن ناموفق بود ولی قصد داشت نرخ 16 قلم کالا و خدمت یارانه‌ای را آزاد کند ولی دولت رئیسی فعلا از اصلاح شیوه اعطای یارانه به نان و دارو و نیز حذف ارز ترجیحی کالاهای محدودتری از جمله روغن، برنج، شکر، مرغ، گوشت، حبوبات، چای و تخم مرغ سخن به میان آورده و دامنه محدودتری از کالاها را هدف قرار داده است.
23302
0 دیدگاه